Intervención urbana en el ámbito del lavadero de Riomuiños. Concello de Tui
História: O barrio de Riomuíños é un dos barrios máis antigos do Concello. No século XIII a importancia da dedicación industrial estaba caracterizada pola cantidade de muíños instalados sobre o río Tripes, destacando a actividade do curtido que se realizaba nas marxes deste río. De relevante importancia para a cidade nesta época era tamén a fonte situada ao outro lado do río, ao borde dunha das vías principais da cidade, o camiño que conducía a Baiona.
Xa no ano 1112 o privilexio da raíña Urraca á igrexa de Tui mencionaba a existencia e actividade de Riomuíños. Este arrabal desenvolveuse ao borde do camiño a Baiona, estando unido á Corredoira extramuros e ao arrabal de Freanxo.
Trátase dun barrio con forte influenza sefardí, xa que a comunidade medieval xudía deixou unha serie de edificacións en Tui, creando o cemiterio neste arrabal. Tamén un episodio importante na historia social de Tui foi a reacción do cabildo tras o ascenso social dalgunhas familias xudeoconversas como a dos Saravia, ante o nomeamento de Francisco Coronel como canónigo da Catedral no ano 1600.
A partir do ano 1644, como resultado da guerra de Restauración da monarquía portuguesa (1640-1668) daranse unha serie de transformacións de importancia na cidade e entorno, construíndose novos baluartes, entre outros, o de Riomuíños (tamén na Porta do Arco, na Corredoira, e entre Riomuíños e a porta do Carballo). Tamén nesta época o arrabal de Riomuíños, xunto co arrabal de Freanxo, sufriría importantes danos, sobre todo no relativo ás conexións coa cidade.
Cliente: Excelentísimo Concello de Tui.
